Alfa Romeo 156 2,0 T.S. 16V-Audi A4 1,8T
Παρά το ελαφρύ και όχι ιδιαίτερα σαφές σύστημα διεύθυνσης, η κατευθυντικότητα το A4 στις υψηλές ταχύτητες είναι υποδειγματική. Κάποιες μικρές διαμήκεις ταλαντώσεις του αμαξώματος στις παρατεταμένες καμπές δεν είναι ικανές να ανησυχήσουν τον οδηγό.
Ζήτημα καρδιάς
Το ένα από τον ευρωπαϊκό Βορρά, το άλλο από το μεσογειακό Νότο.
Το πρώτο με υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα, το δεύτερο με ατμοσφαιρικό.
Το Αουντι 1.800 κ.εκ, η Αλφα 2.000 κ.εκ.
Αρκετές οι διαφορές, τα αποτελέσματα όμως έχουν ανάλογη δυναμική και κοινό
στόχο: τους οδηγούς που ενδιαφέρονται περισσότερο για το μέγεθος και την
ποιότητα των ουσιαστικών χαρακτηριστικών του αυτοκινήτου τους και όχι
(μόνο) για το μέγεθος του αμαξώματος.
ΔΕΝ θα ήταν παρά ελάχιστοι, μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού και
σίγουρα ιδιαίτερα αισιόδοξοι, όσοι πριν από μερικά χρόνια πίστευαν ότι θα
έρθει η ώρα που ένα αυτοκίνητο της Αλφα Ρομέο θα ερχόταν σε ευθεία
αντιπαράθεση με ένα Αουντι και μάλιστα στην ιδιαίτερα απαιτητική
μεσαία-πολυτελή κατηγορία.
Στο πρόσφατο παρελθόν η γερμανική εταιρία κατασκεύαζε ποιοτικά, αλλά
«άχρωμα» κατά κύριο λόγο αυτοκίνητα, με απλά επαρκείς επιδόσεις.
Αντίθετα, η ιταλική κατείχε (και κατέχει) τον τρόπο να διεγείρει τις
αισθήσεις του οδηγού, αλλά παράλληλα να αυξάνει και το άγχος του? χάρη στα
(αστεία συνήθως αλλά εκνευριστικά) προβλήματα αξιοπιστίας που παρουσίαζαν
τα αυτοκίνητά της.
Οι καιροί όμως που κάθε κατασκευαστής κατείχε το δικό του «κάστρο»
παρήλθαν.
Τα τείχη έπεσαν, και σε πολλά επίπεδα οι σημερινοί οδηγοί (περισσότερο
ενημερωμένοι σήμερα παρά ποτέ) δε ζητούν απλά ένα ποιοτικό ή ένα γρήγορο
αυτοκίνητο, αλλά ?ειδικά από μοντέλα που κοστίζουν μια μικρή περιουσία? τα
θέλουν όλα.
Όποιος καθίσει σήμερα στο κάθισμα μιας 156 δεν μπορεί παρά να εκπλαγεί από
τα άλματα που έχουν κάνει οι τεχνικοί της Αλφα Ρομέο σε επίπεδο ποιότητας
υλικών, συναρμολόγησης αλλά και συνολικής αίσθησης ποιότητας.
Όποιος αντίστοιχα οδηγήσει το A4, δεν μπορεί παρά να μείνει ικανοποιημένος
από τις επιδόσεις και την εν γένει δυναμική συμπεριφορά του αυτοκινήτου.
Σύγκλιση λοιπόν δύο παραδοσιακά διαφορετικής φιλοσοφίας κατασκευαστών, όχι
όμως και ταύτιση των αυτοκινήτων που συνεχίζουν να διαφέρουν.
Εκ των έσω
Οι ορατές διαφορές που άπτονται της αισθητικής των 156 και A4 συνεχίζονται
και στα μηχανικά μέρη.
Αντίθετα όμως απ? ό,τι συμβαίνει με την εμφάνιση, η 156 είναι μάλλον πιο
συντηρητική από το A4.
Το γερμανικό αυτοκίνητο μπορεί να παρομοιαστεί με βιτρίνα της σύγχρονης
τεχνολογίας, καθώς ο κινητήρας των 1,8 λίτρων διαθέτει 5 βαλβίδες σε κάθε
κύλινδρο και υπερτροφοδότη χαμηλής πίεσης.
H ισχύς του, 150 ίπποι στις 5.700 σ.α.λ, είναι επαρκέστατη και εξασφαλίζει
πολύ καλές επιδόσεις, αλλά αυτό που εντυπωσιάζει είναι η ροπή των 21,4 kg.m
η οποία αποδίδεται στις μόλις 1.750 σ.α.λ.
O δίλιτρος κινητήρας της 156 ακολουθεί πιο κλασικές λύσεις, όντας
τετραβάλβιδος με 2 εκκεντροφόρους επικεφαλής και τροφοδοτούμενος από αέρα
ατμοσφαιρικής πίεσης. Διαθέτει δε ως ουσιαστικό στοιχείο τεχνολογίας αυλούς
εισαγωγής μεταβλητού μήκους, ώστε να βελτιώνονται τα χαρακτηριστικά ροπής
του.
H ισχύς των 155 ίππων στις 6.400 σ.α.λ. είναι από τις υψηλότερες στην
κατηγορία των δίλιτρων ατμοσφαιρικών κινητήρων και σίγουρα αρκετή για να
προσφέρει πολύ καλές επιδόσεις.
Οι μετρήσεις με τα ηλεκτρονικά όργανα αποδεικνύουν τη διαφορετική φιλοσοφία
και απόδοση των δύο κινητήρων. Παρότι η τελική ταχύτητα που επιτυγχάνουν
είναι ίδια (216 χλμ./ώρα) και οι επιταχύνσεις από στάση έως τα 100 χλμ./ώρα
παρουσιάζουν ελάχιστες αποκλίσεις (156: 8,9??- A4: 8,8??), διαφορά υπάρχει
στις επιταχύνσεις εν κινήσει (ρεπρίζ). Συγκεκριμένα, με 4η σχέση, από 40-60
χλμ./ώρα, η 156 χρειάζεται 7,3?? και το A4 4,7??, ενώ με 5η σχέση από
80-110 χλμ./ώρα η 156 επιταχύνει σε 10,4?? και το A4 σε 8,6??. O
υπερτροφοδότης που εξασφαλίζει υψηλή ροπή στις χαμηλές-μεσαίες στροφές
δίνει την πρωτοπορία στο A4, όταν όμως οι στροφές ανέβουν, όπως στη
διαδικασία της επιτάχυνσης με 3η σχέση από 80-110 χλμ./ώρα, τότε οι
διαφορές εξανεμίζονται: η 156 επιταχύνει σε 5,3??, ενώ το A4 σε 5,1??.
Κατά την οδήγηση, όπου οι απόλυτοι χρόνοι δεν είναι συνήθως το ζητούμενο, ο
κινητήρας της Αλφα εντυπωσιάζει: περισσότερο εύστροφος, αντιδρά αμεσότερα
στις εντολές του δεξιού ποδωστηρίου, ενώ παράλληλα «γουργουρίζει»
ευχάριστα, άσχετα αν οι στροφές λειτουργίας του είναι 2.000 ή 7.000.
Σε συνδυασμό με τον ακριβέστατο επιλογέα, επιβάλλει σχεδόν στον οδηγό το
συχνότατο ανεβοκατέβασμα των στροφών του χωρίς αυτό να είναι απαραίτητο.
Είναι όμως ευχάριστο, και αυτό σε πολλούς αρκεί.
Αντίθετα στο A4, παρόλο που η δύναμη είναι εμφανής σε όλο το φάσμα
λειτουργίας του κινητήρα, οι στροφές ανεβαίνουν ράθυμα λόγω της ρύθμισής
του, αλλά και των μακριών σχέσεων μετάδοσης.
Παράλληλα ο κινητήρας των 1,8 λίτρων που παρουσιάζεται ιδιαίτερα αθόρυβος
και πολιτισμένος στις χαμηλές και μεσαίες στροφές, δυσανασχετεί στις
υψηλές, παράγοντας αρκετό θόρυβο και κάποιους υψίσυχνους κραδασμούς.
Πεδίο δράσης
Οι δυνατότητες των αυτοκινήτων δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης
του ρόλου τους, που είναι η κάλυψη με τον ταχύτερο δυνατό ρυθμό μεγάλων
αποστάσεων.
Τόσο η 156 όσο και το A4, που μπορούν εύκολα να αναπτύσσουν και να
διατηρούν ταχύτητες άνω των 200 χλμ./ώρα, χρειάζονται ανοιχτό δρόμο για να
αξιολογηθούν. Σε αυτές μάλιστα τις συνθήκες οξύνονται οι όποιες διαφορές
τους, που σε «νόμιμες» ταχύτητες περνούν σχεδόν απαρατήρητες.
Φτάνοντας, για παράδειγμα, σε μια παρατεταμένη ανοιχτή καμπή με περισσότερα
χιλιόμετρα απ? ό,τι πρέπει (ή μπορεί), το πρώτο πράγμα που κάνει ο σώφρονας
οδηγός είναι να φρενάρει λίγο πριν, ώστε να μπει σε αυτή με τα «σωστά»
χιλιόμετρα.
Διαφορά πρώτη λοιπόν στα φρένα των δύο αυτοκινήτων, καθώς στο A4 έχουν
καλύτερη αίσθηση και μεγαλύτερη ισχύ, αλλά υποστηρίζονται από ένα
περισσότερο ευαίσθητο και? βιαστικό, σε σχέση με αυτό της 156, ABS.
Σε όλη δε τη διάρκεια της υποθετικής μας καμπής, γίνεται αισθητή η καλύτερη
αίσθηση του συστήματος διεύθυνσης της 156, όπως και η ανυπαρξία ταλαντώσεων
του αμαξώματος που παρουσιάζονται στο A4.
Σε πιο «σφιχτές» συνθήκες, όπου οι στροφές διαδέχονται η μια την άλλη με
μεγάλη συχνότητα, η 156 είναι διασκεδαστική ενώ το A4 αρχίζει να δείχνει
κάποιες αδυναμίες.
H υποστροφή εμφανίζεται νωρίτερα στο γερμανικό αυτοκίνητο, το σύστημα
διεύθυνσης δεν είναι όσο πρέπει άμεσο και, το κυριότερο, σαφές, ενώ οι
μακριές σχέσεις μετάδοσης αναγκάζουν τον οδηγό σε συνεχή εναλλαγή τους, για
να διατηρείται η ταχύτητα σε αντιστοιχία με αυτή της Αλφα. H οποία στις
ίδιες συνθήκες είναι ιδιαίτερα ευχάριστη, καθώς ο κινητήρας δουλεύει
εύρωστα από τις 2.500 έως τις 6.500 σ.α.λ, το τιμόνι είναι γρήγορο και
άμεσο, ενώ η οδική συμπεριφορά απόλυτα ουδέτερη. Το A4 δεν μπορεί να
χαρακτηριστεί δυσάρεστο στη γρήγορη οδήγηση, απλώς χρειάζεται περισσότερη
προσπάθεια εκ μέρους του οδηγού για να ακολουθήσει το ιταλικό αυτοκίνητο.
Στις μεγάλες ταχύτητες αμφότερα αποδεικνύονται σταθερά, άνετα και αθόρυβα.
H ανάρτηση του Αουντι αποσβένει πιο σωστά τις μικρές ανωμαλίες, οι οποίες
συντονίζουν το αμάξωμα της Αλφα και ταλαιπωρούν ελαφρά περισσότερο τους
επιβάτες.
Από την άλλη πλευρά, σε ανωμαλίες μεγάλου μήκους, το A4 παρουσιάζει ελαφρές
?όχι ανησυχητικές? διαμήκεις ταλαντώσεις, τη στιγμή που η Αλφα παραμένει
βράχος.
Συνολικά: η 156 αποδεικνύεται σε όλων των ειδών τις διαδρομές περισσότερο
άμεσο και ευχάριστο ευχάριστο αυτοκίνητο, μεταδίδοντας στον οδηγό αλλά και
στους επιβάτες έντονη αίσθηση ασφάλειας και απόλυτου ελέγχου.
Το A4 είναι περισσότερο χαλαρό, πιο άνετο για τους επιβαίνοντες αλλά όχι
τόσο συναρπαστικό για τον οδηγό.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθεί μια πολύ σημαντική διαπίστωση. Και τα
δύο τα αυτοκίνητα, παρά τον καθαρά οικογενειακό τους προσανατολισμό και
όντας ιδιαίτερα άνετα και φιλικά στον οδηγό, καταφέρνουν να κινούνται με
ταχύτητες που πριν από μερικά χρόνια θα φόβιζαν και οδηγό? αγωνιστικού
αυτοκινήτου. H σταθερότητα και η αμεσότητά τους στις εντολές του οδηγού
κάνουν τα (φαινομενικά) δύσκολα ευκολότερα και δείχνουν με τον καλύτερο
τρόπο τα άλματα που έχουν γίνει σε επίπεδο οδικής συμπεριφοράς τα τελευταία
χρόνια. Αυτό, είναι κατά την άποψή μας το σημαντικότερο κέρδος για έναν
οδηγό, κέρδος που ανεξάρτητα άλλων περιορισμών κανονικά δε θα έπρεπε να
είναι διαπραγματεύσιμο από κανέναν.
Σύγκριση μεγεθών
Παρά ένα χιλιοστό, το A4 είναι κατά 5 πόντους μακρύτερο της 156.
Παρά δε τη διαμήκη τοποθέτηση του κινητήρα του, η εκμετάλλευση των
εσωτερικών χώρων του είναι καλή και έτσι συνολικά παίρνει ένα μικρό
προβάδισμα από την 156 σε αυτόν τον τομέα.
Οι χώροι αποσκευών και στα 2 αυτοκίνητα έχουν επαρκή χωρητικότητα,
μεγαλύτερος όμως (440 λίτρα έναντι 378 του 156) και με κανονικό σχήμα είναι
αυτός του A4.
Οι πλάτες των πίσω καθισμάτων δεν πέφτουν εμπρός σε κανένα από τα δύο
αυτοκίνητα, η Αλφα 156 όμως έχει άνοιγμα πίσω από το υποβραχιόνιο για τη
μεταφορά σκι.
H θέση οδήγησης και στα δύο αυτοκίνητα είναι πολύ καλή. Τα πολυρυθμιζόμενα
καθίσματα και τιμόνια τους δίνουν τη δυνατότητα στον καθένα να βρει τη θέση
που του ταιριάζει.
Ωστόσο, στην 156 ο οδηγός αισθάνεται πιο άνετα, καθώς ο όγκος του ταμπλό,
αλλά και το χρώμα του δεν τον «πνίγουν» όπως στο A4, αν και σε κάποιες
ρυθμίσεις ένας μεγαλόσωμος οδηγός δε θα βλέπει ολόκληρα τα δύο βασικά
όργανα στον πίνακα.
O εξοπλισμός αμφότερων των αντιπάλων είναι πλούσιος, με μικρές
διαφοροποιήσεις. Σε αυτό το σημείο πρέπει να τονίσουμε την
αποτελεσματικότερη λειτουργία του συστήματος κλιματισμού του A4, αλλά και
την ύπαρξη υπολογιστή πολλαπλών λειτουργιών με ενδείξεις μέσης ταχύτητας,
μέσης και στιγμιαίας κατανάλωσης, αυτονομίας και χρόνου ταξιδιού, που
αποδεικνύεται ιδιαίτερα χρήσιμος σε μεγάλα ταξίδια.
Χιλιάδες χιλιόμετρα μετά?
Συγκρίνοντας δύο αυτοκίνητα με μεγάλο εύρος δυνατοτήτων και ελάχιστα
αρνητικά σημεία, είναι πολύ δύσκολο να καταδείξουμε μονολεκτικά το
καλύτερο.
Έτσι, το αποτέλεσμα διαφοροποιείται ανάλογα με τα ζητούμενα, αλλά και βάσει
οικονομικών κριτηρίων.
Ας αρχίσουμε από τα τελευταία: το Αουντι A4 1,8T κοστίζει 11.600.000
δραχμές, ενώ η Αλφα Ρομέο 156 2,0 T.S. 16V ακριβώς ένα εκατομμύριο
λιγότερο. Το προσόν της χαμηλότερης τιμής εξανεμίζεται ωστόσο, καθώς το
τεκμήριο που αντιστοιχεί στον κυβισμό του ιταλικού αυτοκινήτου είναι
6.300.000 δραχμές ενώ του γερμανικού 4.350.000. Σημαντική διαφορά, η οποία
για πολλούς είναι καθοριστική.
Επίσης, το A4 το συνοδεύει παλαιόθεν η φήμη της αξιοπιστίας, ενώ η αντοχή
στο χρόνο και η αξιοπιστία ύστερα από πολλά χιλιόμετρα είναι πάντοτε το
ζητούμενο σε μια Αλφα Ρομέο.
Υπό το πρίσμα του οδηγού, η 156 κερδίζει εφ? όλης της ύλης, αν και στους
περισσότερους τομείς κινείται οριακά. Είναι πιο ευχάριστο οδηγικά και δεν
παρουσιάζει οφθαλμοφανή προβλήματα αξιοπιστίας. Αν λοιπόν το ζητούμενο
είναι ένα οικογενειακό, πλην συναρπαστικό αυτοκίνητο, η επιλογή μας είναι η
Αλφα 156._4T.
ALFA ROMEO 156 2,0 T.S. 16V
ΥΠΕΡ
Εξαιρετική οδική συμπεριφορά
Κορυφαίο σε αίσθηση και σε ακρίβεια σύστημα διεύθυνσης
Κινητήρας
Επιδόσεις
Σχεδίαση αμαξώματος
KATA
Κακή ορατότητα στα κύρια όργανα
Χώρος αποσκευών
AUDI A4 1,8T
ΥΠΕΡ
Πολύ καλές επιδόσεις
Κορυφαία ποιότητα κατασκευής
Πλούσιος εξοπλισμός
Δυνατά φρένα
Χαμηλό επίπεδο θορύβου
KATA
Αίσθηση συστήματος διεύθυνσης
Τιμή